donderdag 23 maart 2017

Good housekeeping is een vak apart!

Als je zo je dagen in huis doorbrengt dan vraag je je wel eens af of er nog een andere wereld is waar alles gewoon doorgaat?
En die is er. Ik kom af en toe buiten en dan voel ik of ik van alles gemist heb.
In mijn moderne rolstoel word ik door de liefste voortgeduwd en ik moet je zeggen dat valt niet mee.
En dan heb ik het niet alleen over de moeilijke kinderkopjes die er liggen en ook niet door het hoogteverschil van sommige straatjes. Ik denk dat ik ook wat aangekomen ben.
Denk? Ik weet het wel zeker!

Als je al 4 maanden niet hebt gefietst en het laatste jaar niet aan bewegen durfde te denken dan gaat alles wat er in gaat er niet af.
En als je de Big 5 bent gepasseerd dan schijnt het nog 2 x zo moeilijk te gaan om dat er weer af te krijgen.
Maar straks als het gips er af gaat dan kan ik echt aan mijn herstelwerkzaamheden beginnen ,al heb ik het idee dat ik niet zomaar door deze APK kom.

De 'buitenbanden' staan op klappen. Ik heb er twee flinke van. En mijn onderstel buiten het zware gips om (wat ik dagelijks zie, omdat kleding nog niet zo gemakkelijk zit) zien er ook nogal stevig uit. En heb ik nu een grotere maat BH nodig? In mijn nieuwe slipjes stond ook al XL.
Nou een iel poppetje zal ik nooit worden maar er moet wel iets gebeuren. Dat is een feit. Natuurlijk hoort dit erbij en  krijg ik steeds te horen 'dat ga je er straks toch allemaal weer vanaf lopen', ja natuurlijk, maar niet als er iemand elke dag van alles naast je bed zet!

Appelkruimel, saucijzenbroodjes,reepje chocolade(REEP),wat zullen we eens eten vanavond, heb je zin in pasta? Natuurlijk man, lekker hoor dan kan ik wat aandikken, want dat kan ik wel hebben!
Wat is er mis met aardappelen, groenten en vlees?
Ik heb een nieuwe hobby ontdekt Handletteren, en ik zal eens een groot bord met opschrift maken voor de liefste van de wereld.
STOP HET VOEDEREN!!!
Ik kan wel zonder. Weet je hoe moeilijk het is om dat er straks weer allemaal af te krijgen vraag ik hem. En de man zonder gram vet zegt dan, ahh ik hou toch wel van je.
Ja zo'n antwoord. Daar zat ik op te wachten.


Het is allemaal goed bedoeld. Hij heeft het huishouden in goeie banen geleid,maar op zijn eigen manier.
Soms heb ik maar met wat dichtgeknepen ogen in de keuken gestaan en heb ik net gedaan of ik het roze glibberige vaatdoekje niet in de gootsteen zag liggen. En op de kattengrit kon je een mooi partijtje tennis spelen, maar dan draaide ik me maar snel om richting bed.




Ik wil het weer zelf doen!


Daarom ben ik blij dat het bijna april is en het moment daar zal zijn om te horen hoe het allemaal geheeld is en wanneer ik met revalideren kan gaan beginnen.
Ik zal nog geen grote wandelingen kunnen gaan maken, maar in ieder geval wel mijn eigen eten en daar hou ik aan vast.
Linda lijnt is nu hot en ik bekijk het met lede ogen als de liefste vraagt of ik ijs wil. En ik heb nee gezegd en ben daar best trots op. Das ook al een begin toch?Gewoon nee zeggen en proberen de focus op de echte dingen te richten.
Ik kan straks weer lopen. Das voor mij een wonder en niets is belangrijker dan dat!!

X Anita