En als de levens in die boeken op de mijne lijken is het wel in orde met ons denk ik dan.
Alleen kan ik de droom van een kleine cottage op het Engelse platteland voor mij en mijn man soms dagenlang voor zijn voeten werpen. Maar hij blijft erbij dat ik tevreden moet zijn met wat we hebben en daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Maar soms even wegdromen bij iets wat toch niet gaat gebeuren kan soms ook een prettig gevoel geven.
Zo'n lieflijk huisje met een wingerd rondom en een groen klein hekje waar de stokrozen langs klimmen.
Ik word dan 's morgens wakker met de zon die door de ramen naar binnen schijnt en sta dan op om een heerlijk ontbijtje te maken. In mijn zalige keuken in Cath Kidston kleuren schenk ik thee en rooster ik boterhammetjes en schuif onder tafel mijn voeten tegen die van de boer en knipoog even naar hem.
Als ze daarna allemaal uitgevlogen zijn, hang ik mijn wasje op aan de lijn die bestaat uit twee betonnen palen en drie strakke lijnen. Daaraan hang ik mijn vintage jurkjes en mijn witte lakens te drogen in een wapperend windje.
Daarna - als ik die kleine klusjes heb gedaan- spring ik op mijn fiets. Ik draag mijn gestippelde clogs en capribroek ala Trixie ( Call the midwife) en begin aan mijn ritje naar de organische boerderij om mijn rieten mandje te vullen met al het lekkers van het land. Om vervolgens het dorpje al lachend en zwaaiend te verlaten.
Als ik dit aan mijn boer vertel kijkt hij me vijf minuten lang diep in de ogen....ik krijg het er warm van, maar hij bedoeld het nu waarschijnlijk heel anders!
Hij zegt:
Punt 1 Je hebt een mooi huis met een grote tuin die steeds mooier wordt onder jouw handen!
Punt 2 We kunnen ook hier in dit huis ontbijten met de zon die door de ramen naar binnen schijnt.
Engeland weet je nog wel, regen....Zeeland heeft de meeste zonuren van het hele land!!
Punt 3 De was ophangen aan een molen is zoveel handiger.Toen we alleen palen hadden moest er een molen komen!
Punt 4 Die verrekte klompen verkopen ze op Renesse!
Punt 5 We verbouwen sinds kort zelf onze groenten. We hebben een moestuin en een kas!
Punt 6 Elke dag sta je voor het raam mij en de kinderen uit te zwaaien, dus wat ik wil zeggen? Je wil het zelfde maar je ziet het niet!!
Pfff, ik kijk hem lang aan en schaam me eigenlijk een beetje. Ik probeer nog te zeggen, het komt door dat boek weet je...maar daar trapt hij niet in.
Hij zei: ,,Zaterdag hebben we de film The Best Exotic Marigold Hotel gezien, die ging over keuzes en wensen. Je was het toch met me eens dat sommige dingen niet belangrijk zijn als je maar gelukkig bent in wat je kan en in wat je doet? Dat mogelijkheden soms haalbaar zijn en je soms moet berusten dat niet alles kan".
En daar moest ik hem gelijk in geven.
Maar ik hou wel van je zei hij en dan bedenk ik me om vanavond de tafel alvast te dekken voor het ontbijt morgen. En als we dan samen een boterhammetje eten, dan wrijf ik met mijn voet tegen zijn been en wacht tot hij knipoogt naar mij!
We schrijven ons eigen boek, zoveel is zeker!
Hier wat heerlijke boeken om bij weg te dromen.