Ik ga weer Quilten!

Ik heb de kriebels van de stofjes weer te pakken. Hoe dat komt? Geen idee maar het virus kwam ineens weer opzetten. Dat heb je met Pinterest, Facebook en Instagram, de hele wereld komt zo je kamer binnen wandelen.
Nu heb ik een paar keer een workshop gevolgd bij de quilt ster en dat was heel leuk om te doen maar omdat ik zoveel interesses heb en alles graag wil proberen heb ik het ook weer losgelaten.
En nu toch weer last van het virus. Geen zorgen hoor, deze raakt alleen de portemonnee en mijn omgeving moet dag in dag uit naar mijn gebabbel over hexjes en stofje dit en draadje dat luisteren.
Ik neem het ze niet kwalijk. Ik ken wel meer mensen zoals ik. Bevlogen noemen ze dat en ik ben dol op dat soort mensen en blij dat ik iemand ben die zich nooit verveelt.
We wonen nu bijna drie jaar in De Sint Domusstraat en we hebben het erg naar ons zin. In December hebben we het huis gekocht en zijn daarna aan de slag gegaan met de woonkamer; mooie muren maar alleen vind ik ze nog wat kaal. Nu ben ik niet iemand die alles vol hangt,maar er mag wel wat kleur in en toen zei mijn man (hij is dus de aanstichter) waarom ga je niet eens een mooi wandkleed maken?
En hup. Daar was de quiltinfectie, zomaar opgelopen door dat ene zinnetje. Hoe snel kan het gaan?
Dus ben ik mezelf flink aan het inlezen en probeer ik wat dingen uit. Bevriend geraakt met quiltsters over de hele wereld maar ook dichterbij. En zo kwam ik uit bij Anna_Jantina en supergoof https://supergoof-quilts.blogspot.com
Allebei ervaren quiltsters, die de mooiste dingen onder hun handen uit kunnen toveren. Zo ben ik erg onder de indruk van de techniek broderie perse; echt zo mooi. Het zijn uitgeknipte plaatjes uit stof om die met matchende kleuren en borduurtechnieken een eigen verhaaltje te laten vertellen.Zo kun je mooie blokken maken die je zelf hebt verzonnen en zo je eigen quilt ontwerpen.
Ik zal wat voorbeeldjes plaatsen zodat jullie een idee krijgen van deze romantische kleedjes en dekens.
Voor nu nog een fijne week en doe waar je plezier in hebt en volg je hart!

X Aniet

Foto's van Supergoof

Visioen & Kampioen?

Zo,daar zitten we dan na een enerverend weekend, geen Kampioen, geen Concert van de Eeuw,maar het is weer Maandag en de nieuwe week kan beginnen!

Wat gaan we doen?
Nou het is een cruciale week voor mij. Voor mijn mannelijke vrienden is dat een bal, die de goeie kant op moet rollen en voor mij is dat de uitslag van mijn voetfoto. Ik heb zomaar het gevoel dat het wel goed zit. Zo slecht dat het de afgelopen twee weken ging, zo goed gaat het nu. Heb zelfs gisteren mijn beide schoenen aan gehad; linker zool ligt iets hoger maar dat komt omdat die schoen als nieuw onder de trap heeft gelegen.(zou je 1 ongebruikte schoen ook op koopjeshoek kwijt kunnen?)
In ieder geval gaan we op volle kracht vooruit lijkt het en dat hoop ik dan ook maar.

Mijn bezigheden zijn op het moment het breien van vesten. Het Bernadette-vest vindt  gretig aftrek en wordt zo'n beetje door elke vrouw in Belgie en Nederland op de pennen gezet.

Zelf heb ik er al één in de kliko gemikt omdat het patroon echt niet klopte en waarom gooi je hem dan weg zul je zeggen. Nou een goedkoop wolletje laat zich niet zo gemakkelijk uithalen en aangezien ik daar erg nerveus van word heb ik de pedaalemmer voorzien van een Belgisch broddelwerk gefabriceerd in Holland.
Bernadette Soubirous zelf zag ik bijna bij mijn kliko verschijnen om me op de vingers te tikken, maar met een Maria schietgebedje krijg ik deze zonde wel weg!

En dus gewoon weer opnieuw begonnen en gelukt. Mijn moeder krijgt op Moederdag een echt Bernadette-vest met daarop een mooie shawl.

En nu ben ik er eentje voor mezelf aan het breien. Bij Monique Mo & More een mooie mohair gekocht en een ander draadje erbij voor de versteviging. De kleur jade zal mooi bij me staan en gisteravond ben ik begonnen.

Hopelijk snel ook weer naar het breicafe op donderdag. Deze week nog even rustig aan maar daarna snel mijn gewone leven weer oppakken.
Ik hoop met fysio snel weer te kunnen wandelen en fietsen, maar laten we nog maar niet zo hard van stapel lopen. Eerst vrijdag maar achter de rug hebben, maar deze week kreeg ik mijn eigen Visioen en doe ik net of de uitslag de beste uitslag ever zal zijn!

Ik wens jullie een mooie week enne de zon komt eraan.


Anita X

Help - ik - verveel - me.

Mijn leuke rake opmerkingen zijn er even niet. Ik verveel me rot en dat is al een week zo.
Mijn boek raakt me niet en het boek wat ik heb gereserveerd komt maar niet. Mijn sprei ligt naar me te kijken en ik denk, kijk de andere kant toch op joh met je noppen en je stokjes, Pff....
Pinterest ken ik ook al en Pinterest kent mij denk ik ook. Ik log zo vaak in op een dag dat ik bang ben dat ze me eerdaags gaan bellen en dat ze me vragen: ,,Mevrouw,tis genoeg zo!''


En als er iemand iets aan me vraagt op mijn blog dan reageer ik bijna of ik een vriendin van vroeger heb ontdekt en ik bijna een pagina terug schrijf. En dat ze mij dan beantwoordt zo van bedankt voor de info maar het is echt wel duidelijk zo!
Ja ik ben al blij als ik in 'onze entree' sta en er iemand zijn hand opsteekt die ik niet ken. Ik zou bijna de deur open doen en ze binnen roepen voor een bak koffie en ze dan alles vertellen over mijn verveling en wat daar aan te kunnen doen.


Ik ben ook met Esther mee geweest (leuke ma van Daan) naar de breiclub, wat een openbaring zeg.
De winkel heet Mo & More  http://www.mo-and-more.nl  en is een Walhalla voor mij.

Allemaal gelijkgestemden en allemaal helemaal van de kaart van wol. Wel dertig vrouwen met haak
of breinaalden in de fikken en maar kletsen over 'trui, dit shawl dat, vest zus en tas zo'. Heerlijk.
Maar ja dat is anderhalf uur en dan word ik weer thuis gebracht en klets ik nog even na met de man maar wil hem niet in slaap laten vallen met visioenen over mohair schapen en er dan zeker vannacht van wakker schrikken om hem te horen blaten omdat hij denkt dat hij geschoren wordt. Mehhhh.


Nee ik moet het een beetje voor me houden. Ze kunnen er hier in huis ook niets aan veranderen. Ik moet een beetje gaan omdenken. Weet ik ook wel, maar dan graag met wat zon en mensen erbij.
Gelukkig is het weekend. Zijn we samen en hebben we een verjaardag, zodat ik niet meer alleen tegen de poes hoef te praten.
Die heeft trouwens al zes namen gehad en het beest luistert nergens naar. Nu is ze niet de vrolijkste poes die er te vinden is maar trekt al aardig bij. Haar naam is Fietje, afgeleid van Fiete, Zeeuws voor ja wat eigenlijk,een slechte eter nou dat klopt ook nog wel,ze lust alleen de goedkoopste tinnetjes, breng niet het verkeerde mee want ze mot het niet! Ze is niet het zonnetje in huis,tuttig,meutig,maar wel onze Fietje hoor! Ze heeft in ieder geval al kennis gemaakt met Tom en Jerry van de slager en Dunya van de de andere kant en die zijn in ieder geval vinnig zat. Misschien kan ze er nog wat van leren. Ze vechten in ieder geval door de raampjes van de tuindeuren heen. Dat zal nog leuk worden als de deur open gaat. Af en toe oefenen we al maar dan zit ik gelijk met Jerry Springer op de bank en die wil niet meer naar huis en dan zit dat kleine ding van ons te trillen als een Espeblad. Komt tijd komt raad. Ze zal wel moeten in dit kattengetto.

Deze twee harige Ragdolls van de slager zaten vorig jaar gelijk binnen, nieuwe buren dus gezellig moeten ze hebben  gedacht.

Nou, de koffie is klaar en de kaarsjes gaan aan en ik laat de week achter me. Laat de nieuwe maar komen.




Fijn weekend
X Anita.

Good housekeeping is een vak apart!

Als je zo je dagen in huis doorbrengt dan vraag je je wel eens af of er nog een andere wereld is waar alles gewoon doorgaat?
En die is er. Ik kom af en toe buiten en dan voel ik of ik van alles gemist heb.
In mijn moderne rolstoel word ik door de liefste voortgeduwd en ik moet je zeggen dat valt niet mee.
En dan heb ik het niet alleen over de moeilijke kinderkopjes die er liggen en ook niet door het hoogteverschil van sommige straatjes. Ik denk dat ik ook wat aangekomen ben.
Denk? Ik weet het wel zeker!

Als je al 4 maanden niet hebt gefietst en het laatste jaar niet aan bewegen durfde te denken dan gaat alles wat er in gaat er niet af.
En als je de Big 5 bent gepasseerd dan schijnt het nog 2 x zo moeilijk te gaan om dat er weer af te krijgen.
Maar straks als het gips er af gaat dan kan ik echt aan mijn herstelwerkzaamheden beginnen ,al heb ik het idee dat ik niet zomaar door deze APK kom.

De 'buitenbanden' staan op klappen. Ik heb er twee flinke van. En mijn onderstel buiten het zware gips om (wat ik dagelijks zie, omdat kleding nog niet zo gemakkelijk zit) zien er ook nogal stevig uit. En heb ik nu een grotere maat BH nodig? In mijn nieuwe slipjes stond ook al XL.
Nou een iel poppetje zal ik nooit worden maar er moet wel iets gebeuren. Dat is een feit. Natuurlijk hoort dit erbij en  krijg ik steeds te horen 'dat ga je er straks toch allemaal weer vanaf lopen', ja natuurlijk, maar niet als er iemand elke dag van alles naast je bed zet!

Appelkruimel, saucijzenbroodjes,reepje chocolade(REEP),wat zullen we eens eten vanavond, heb je zin in pasta? Natuurlijk man, lekker hoor dan kan ik wat aandikken, want dat kan ik wel hebben!
Wat is er mis met aardappelen, groenten en vlees?
Ik heb een nieuwe hobby ontdekt Handletteren, en ik zal eens een groot bord met opschrift maken voor de liefste van de wereld.
STOP HET VOEDEREN!!!
Ik kan wel zonder. Weet je hoe moeilijk het is om dat er straks weer allemaal af te krijgen vraag ik hem. En de man zonder gram vet zegt dan, ahh ik hou toch wel van je.
Ja zo'n antwoord. Daar zat ik op te wachten.


Het is allemaal goed bedoeld. Hij heeft het huishouden in goeie banen geleid,maar op zijn eigen manier.
Soms heb ik maar met wat dichtgeknepen ogen in de keuken gestaan en heb ik net gedaan of ik het roze glibberige vaatdoekje niet in de gootsteen zag liggen. En op de kattengrit kon je een mooi partijtje tennis spelen, maar dan draaide ik me maar snel om richting bed.

Ik wil het weer zelf doen!

Daarom ben ik blij dat het bijna april is en het moment daar zal zijn om te horen hoe het allemaal geheeld is en wanneer ik met revalideren kan gaan beginnen.
Ik zal nog geen grote wandelingen kunnen gaan maken, maar in ieder geval wel mijn eigen eten en daar hou ik aan vast.
Linda lijnt is nu hot en ik bekijk het met lede ogen als de liefste vraagt of ik ijs wil. En ik heb nee gezegd en ben daar best trots op. Das ook al een begin toch?Gewoon nee zeggen en proberen de focus op de echte dingen te richten.
Ik kan straks weer lopen. Das voor mij een wonder en niets is belangrijker dan dat!!

X Anita